سرویس فناوری - MC8-R، شگفتی گمنام تویوتا، یک خودروی مسابقه‌ای بر اساس MR2 بود که با موتور V8 توئین توربو و ۶۰۰ اسب بخار، در دهه ۹۰ میلادی به مصاف غول‌هایی مثل مک‌لارن و پورشه در لمان رفت. ...

به گزارش سرویس فناوری جیرجیرک به نقل از فرادید - تویوتا سال ها است که با خودروهای قدرتمند و سریعی مثل سوپرا، MR2، سلیکا و لکسوس LFA نام خود را در دنیای خودروهای پرفورمنس تثبیت کرده است. سوپرا با موتور 2JZ به نماد تیونینگ تبدیل شد، MR2 ارزان ترین خودروی اسپرت موتور وسط بود و LFA با موتور V10 خود یک شاهکار مهندسی محسوب می شود؛ اما در میان این ستارگان، خودرویی گمنام و فوق العاده کمیاب وجود دارد که سریع ترین و جسورانه ترین تلاش تویوتا در دنیای موتوراسپرت محسوب می شود. این خودرو که SARD MC8-R نام دارد، توسط شریک موتوراسپرت تویوتا، شرکت SARD (Sigma Advanced Research Development)، برای رقابت در دسته GT1 در دهه ۱۹۹۰ ساخته شد.

MC8-R بر پایه پلتفرم تویوتا MR2 توسعه یافت، اما تغییرات آن چنان گسترده بود که شباهت کمی به MR2 اصلی داشت. شاسی جلو تا حدی حفظ شد اما عقب خودرو کاملاً بازطراحی شد تا موتور ۴ لیتری V8 توئین توربو 1UZ-FE (که در لکسوس LS400 استفاده می شد) در وسط خودرو جای گیرد. این موتور در نسخه مسابقه ای ۶۰۰ اسب بخار قدرت و بیش از ۶۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد. بدنه با پانل های فیبر کربنی سبک و عریض تر، آیرودینامیک بهتری داشت و شاسی حدود ۴۰۰ میلی متر از محور عقب کشیده شد تا پایداری در سرعت های بالا تضمین شود. وزن خودرو حدود ۱۳۴۰ کیلوگرم بود که با گیربکس دستی ساخت پورشه و سیستم انتقال قدرت محرک عقب، عملکردی خیره کننده ارائه می داد.

MC8-R برای رقابت در مسابقه لمان طراحی شد اما در برابر رقبای قدرتمندی مثل مک لارن F1 GTR، پورشه ۹۱۱ GT1 و فراری F40 LM کار سختی داشت. این خودرو در سال ۱۹۹۵ در لمان شرکت کرد اما پس از ۱۴ دور به دلیل مشکلات فنی کنار رفت. در سال ۱۹۹۶ با نسخه ای بهبودیافته بازگشت و در جایگاه بیست و چهارم (دومین تیم از آخر در میان تیم هایی که به خط پایان رسیدند) به کار خود پایان داد. MC8-R در سال ۱۹۹۷ نیز تلاش کرد، اما نتوانست از مرحله پیش انتخابی عبور کند. همچنین دو دستگاه از این خودرو در مسابقات قهرمانی FIA GT در سوزوکا در سال ۱۹۹۷ شرکت کردند اما هیچ کدام به خط پایان نرسیدند.

با وجود ناکامی ها، MC8-R به عنوان یکی از معدود تلاش های مستقل ژاپنی برای رقابت در سطح GT1، جایگاه ویژه ای دارد. برای رعایت قوانین همولوگیشن فیا، SARD موظف بود حداقل یک نسخه جاده ای تولید کند اما نهایتاً دو نسخه جاده ای از MC8-R ساخته شد. یکی از این دو خودرو مدل ۱۹۹۵ با رنگ سفید بود که در سال ۲۰۱۵ دوباره در ژاپن دیده شد و همچنان در شرایط عملیاتی است درحالی که دیگری مدل ۱۹۹۷ با رنگ مشکی بود که آخرین بار بدون پیشرانه در یک انبار مشاهده شد. هر دو مدل از نسخهٔ تضعیف شدهٔ موتور V8 استفاده می کردند و برای استفاده قانونی در خیابان ها اصلاح شده بودند.

قیمت دقیق این نمونه های جاده ای مشخص نیست ولی گفته می شود نسخه سفید در دهه ۲۰۰۰ با قیمتی بیش از ۹۰ هزار دلار به یک کلکسیونر فروخته شده است.

منبع: خبرآنلاین